Οι Αραχωβίτες ανέκαθεν φιλόπονοι έκαμαν με το μόχθο τους να καρπίζει το λιγοστό χώμα της, και το χωριό τους φημισμένο για την άριστη ποιότητα των αγροτικών και κτηνοτροφικών προϊόντων του.

Μέχρι και τη 10ετία του 60, η υφαντική οικοτεχνία, ο ελαιώνας, το φημισμένο Αραχωβίτικο κρασί, το μέλι, τα δημητριακά και η κτηνοτροφία, αποτελούσαν τις κύριες πηγές εσόδων. Επίσης και ο τουρισμός, κατά δεύτερο λόγο, συνέβαλε στο εισόδημα των Αραχωβιτών.

Σήμερα, λόγω της αλματώδους ανάπτυξης των χιονοδρομικών κέντρων του Παρνασσού αλλά και του τόπου γενικότερα σε όλους τους τομείς, ο τουριστικός τομέας έχει τον πρώτο λόγο στην οικονομία.

Τ’ αμπέλια της, όσα απόμειναν, συντηρούν τη φήμη του καλού μπρούσκου αραχωβίτικου κρασιού. Ο ελαιώνας της εξακολουθεί να δίνει λάδι εκλεκτής ποιότητας.

Επίσης περίφημα είναι τα γαλακτοκομικά της προϊόντα: Η περίφημη "Φέτα Παρνασσού", το γιαούρτι, οι μυζήθρες, οι χυλοπίτες, o τραχανάς και το μοναδικό οψιμοτύρι της, τα οποία είναι άριστης ποιότητας αφού το γάλα είναι από ζώα που βόσκουν αρωματικά βότανα στα ορεινά λιβάδια του Παρνασσού.

Πάνω απ’ όλα όμως είναι η φορμαέλλα, το παραδοσιακό αραχωβίτικο τυρί που πήζει σε μικρά καλάθια, παράγεται μόνον στην Αράχωβα και η ονομασία του είναι κατοχυρωμένη στην Ευρωπαϊκή Ένωση σαν "Φορμαέλλα Αράχωβας Παρνασσού". 

Τα γιδοπρόβατα  του Παρνασσού εκτός από το γάλα δίνουν και νοστιμότατο κρέας. .Φημισμένο είναι το πρόβειο κοντοσούβλι,το κοκορέτσι, οι σαρμάδες (με αμπελόφυλλα) κι άλλα παραδοσιακά φαγητά που συνοδεύονται από πίτες κι άλλες αραχωβίτικες λιχουδιές. 

Και βέβαια δεν λείπουν οι παραδοσιακές «γλυκιές γεύσεις»: Το μυγδαλάτο, το καρυδάτο, τα κοκοτάκια, οι τηγανίτες, κυδώνι, μαρμελάδες, που παρασκευάζουν οι γυναίκεςν της Αράχωβας με αγνά υλικά και συνταγές που περνούν από γιαγιά σε εγγονή.  

Από τ’ άξια χέρια της Αραχωβίτισσας συνεχίζουν να βγαίνουν πραγματικά έργα τέχνης, τα περίφημα καρπίτια. Οι συνδυασμοί των χρωμάτων και τα σχέδια έχουν τη σφραγίδα της αραχωβίτικης παράδοσης. Γνωστή είναι και οι αραχωβίτικη βελονιά, το χρυσοκέντημα, κι άλλοι τρόποι κεντητικής, που αναδείχνουν την έμφυτη αραχωβίτικη καλαισθησία.