Αυτή είναι μια διαδρομή (βλ.χάρτη) με αρκετά έντονη ανάβαση, κατά τη διάρκεια της οποίας δεν υπάρχει ούτε νερό ούτε σήμανση.

Από την Αράχωβα ξεκινάμε με αυτοκίνητο και ακολουθούμε το χωματόδρομο που πηγαίνει για τη «Μάνα». Περίπου ένα χιλιόμετρο μετά την Αράχωβα συναντάμε περιφραγμένο χώρο αριστερά μας, μέσα στον οποίο υπάρχουν κεραίες του Ο.Τ.Ε. Εδώ αφήνουμε το αυτοκίνητο και αρχίζουμε να βαδίζουμε σε μονοπάτι.

Ανάμεσα από τις κεραίες του Ο.Τ.Ε. και από το κτίσμα που υπάρχει εκατόν πενήντα μέτρα βορειοανατολικά από αυτές (πιθανώς παλαιό υδραγωγείο), ξεκινάει μονοπάτι, το οποίο ανηφορίζει μέτρια με κατεύθυνση βορειοδυτική σε ανοιχτό χώρο. Μετά από περίπου εκατό μέτρα διαγράφει δύο απανωτές φουρκέτες και συνεχίζει ν’ ανηφορίζει με την ίδια κατεύθυνση. Εδώ το μονοπάτι είναι πιο φαρδύ από πριν και ευδιάκριτο. Όσο ανηφορίζουμε όμως τόσο πιο έντονη γίνεται η ανάβαση. Στη συνέχεια το μονοπάτι διαγράφει απανωτές μικρές φουρκέτες, βαδίζοντας σε σάρα με μικρές πέτρες. Εδώ η ανάβαση είναι πιο έντονη και κουραστική.

Με αυτές τις συνθήκες και ακολουθώντας πλέον γενική κατεύθυνση βόρεια, φτάνουμε σε δασικό δρόμο, ο οποίος τερματίζει στη «Βλαχόλακκα». Εμείς δεν ακολουθούμε το δρόμο, αλλά το μονοπάτι, το οποίο πλησιάζει πολύ κοντά στο δρόμο, σχεδόν εφάπτεται μ’ αυτόν και στη συνέχεια κατευθύνεται ανατολικά. Εδώ ο δρόμος στρέφεται απότομα προς τ’ αριστερά και απομακρύνεται από το μονοπάτι.

Εδώ ακριβώς έρχεται από αριστερά μας και το άλλο μονοπάτι, το οποίο ξεκινάει από Αράχωβα, περνάει από το ξωκλήσι του Σταυρού και, στο σημείο ετούτο που είμαστε, ενώνεται με το μονοπάτι που βαδίζουμε. Από ‘δω τα μονοπάτια αυτά ακολουθούν κοινή πορεία. Έτσι, από ‘δω το μονοπάτι συνεχίζει ν’ ανηφορίζει με βορειοανατολική κατεύθυνση, είναι ανοιχτό και ευδιάκριτο.

Στη συνέχεια συναντάμε πιο πάνω τον ίδιο χωματόδρομο και μπροστά μας ανοίγεται μια μεγάλη και αβαθής λάκκα. Αυτή είναι η «Βλαχόλακκα». Από ‘δω διασχίζουμε εγκάρσια το δρόμο και κατόπιν το μονοπάτι βαδίζει στη δεξιά πλαγιά της λάκκας αυτής, λίγα μέτρα αριστερότερα από το χωματόδρομο. Έτσι, ακολουθώντας κατεύθυνση βορειοανατολική και φτάνοντας στο βόρειο τέρμα της λάκκας, πλησιάζουμε προς το δρόμο και μπαίνουμε μέσα σ’ αυτόν. Βαδίζουμε στο δρόμο για εκατόν πενήντα μέτρα και κατόπιν ο δρόμος τερματίζει. Πλάι και δεξιά από το τέρμα του δρόμου υπάρχει μια μικρή στάνη. Από ‘δω το μονοπάτι συνεχίζει και ανηφορίζει για τις κορυφές.

Χάνια ΄Ζεμενού΄- Άκρινό Νερό΄ (3 ώρες, μονοπάτι, δασικός δρόμος)

Αράχωβα – Άκρινό Νερό΄(3 ώρες και 30 λεπτά, μονοπάτι αγροτικός)

΄Μάνα΄- ΄Σιδηρόπορτο΄- ΄Τσάρκος΄ (1 ώρα και 30΄λεπτά, μονοπάτι)

΄Μάνα΄- ΄Λιάκουρα΄ (4 ώρες, μονοπάτι)

Αράχωβα - ΄Βλαχόλακκα΄ - ΄Βρομόβρυση΄(1 ώρα και 15΄λεπτά για΄ ΄Βλαχόλακκα΄, 2 ώρες για ΄Βρομόβρυση ).(βλ.χάρτη)

Αράχωβα - ΄Λιάκουρα΄ (6 ώρες, μονοπάτι )

Αράχωβα – Χιονοδρομικό κέντρο ¨Γεροντόβραχος¨ (2 ώρες και 30΄λεπτά, μονοπάτι, δασικός)

Καλύβια ¨Λιβαδιού¨ Αράχωβας - ¨Λιάκουρα¨ και ¨Γεροντόβραχος¨ (4 ώρες και 30΄ λεπτά, αγροτικός, μονοπάτι )

Καλύβια ¨Λιβαδιού¨ Αράχωβας – Χιονοδρομικό Κέντρο ¨Γεροντόβραχος¨ ( 1 ώρα και 40΄λεπτά, μονοπάτι )

Καλύβια ¨Λιβαδιού¨ Αράχωβας – Χιονοδρομικό Κέντρο ¨Γεροντόβραχος¨ (2 ώρες, μονοπάτι, δασικός δρόμος)