O ΛΕΒΕΝΤΟ-ΠΑΡΝΑΣΣΟΣ

Όσα βουνά κι αν γύρισα,

σ’ όσα βουνά κι αν πήγα,

τις ομορφιές σου Παρνασσέ,

σ’ άλλο βουνό δεν είδα.

 

Δεσπόζεις σ’ όλα ανάμεσα,

άλλο δεν σε ισκιώνει

και το φεγγάρι όταν θα βγει

εσέ πρωτανταμώνει.

 

Σε σένα ο ήλιος την αυγή

την πρώτη αχτίδα στέλνει

κι οι θρύλοι είναι άπειροι

η πλάτη σου που σέρνει.

 

Θρύλοι στην ίδια αγκαλιά

με τη μυθολογία

κι όπου ν’ ανοίξω θα σε βρω

μπροστά στην ιστορία.

 

Εδώ οι Μούσες στάθηκαν

κι οι Χάριτες χορέψαν,

εδώ οι κλέφτες στη σκλαβιά

για λευτεριά στανέψαν.

 

Στα πόδια σου οι Βασιλείς

ήρθαν να προσκυνήσουν

κι άπειρες πέννες έγραψαν

στίχους να σε υμνήσουν.

 

Κι εμένα με παρέσυρε

ο οίστρος μου κι η πέννα,

να γράψω κάτι τολμηρό

κι ανείπωτο για σένα.

 

Να! Των Θεών η επιλογή

λάθος ήταν για μένα,

που διάλεξαν τον Όλυμπο,

κι αφήσανε εσένα.

 

Γεώργιος Θ. Σύρος

 

δημοτική & ποιητική ανθολογία