Διαβάτης

 

Διαβάτης τρέχω κι αναζητώ

για νάβρω τη χαρά μου,

το άγχος το σημερινό

να διώξω απ΄την καρδιά μου.

 

Τρέχω κι αφήνω πίσω μου

λαγκάδια και ραχούλες

αναζητώντας μοναξιά

έλατα και βρυσούλες.

 

Τσοπάνο βλέπω, σταματώ

για να τον ερωτήσω

το τι βουνό είναι αυτό

κι άστα κείνα τα πίσω.

 

Λιάκουρα ονομάζεται

με τα λευκά φτερά της

μαζεύει όλο τον ντουνιά

μέσα στην αγκαλιά της.

 

Βλέπω και τ΄όμορφο χωριό

Αράχωβα το λένε,

ηλιόλουστο κι αγναντερό

στον κόσμο ξακουσμένο.

 

ΣΤΟΝ ΕΛΑΤΟ

( Το πρώτο ποίημα, 1935 )

 

Έλατε δεν σε φόβισαν

οι πάγοι και τα χιόνια

τώρα στη γη σε έριξαν

του φράγκου τα πριόνια.

Γεώργιος Ι. Πατσανταρας

επόμενη σελίδα

                        δημοτική & ποιητική ανθολογία